رهروان حقیقت

انرژی حیاتی روزانه مان را چگونه مصرف می کنیم؟

هر انسانی، دارای یک انرژی حیاتی برای کل عمرش و یک انرژی حیاتی برای طول روز می باشد. اگر گالن انرژی حیاتی کل عمر، بیش از اندازه مصرف شود، انرژی حیاتی زودتر از بدن فیزیکی تحلیل می رود و تمام می شود و بدن فیزیکی دچار اختلال در یکی از مراکز پنجگانه می شود و مرگ ما از طریق از کار افتادن مرکزی که بیش از حد از آن استفاده کرده ایم، رخ می دهد. اگر گالن انرژی حیاتی روزانه ما، بیش از اندازه در یکی از مراکز پنجگانه مصرف شود، مرکز مورد نظر مجبور است انرژی خود را از مرکز جنسی تامین کند و قرض بگیرد، که این امر نیز باعث بروز مشکلاتی مانند عدم تمایل به نزدیکی و … می شود که می تواند مشکلات بسیاری در زندگی زناشویی برای افراد متاهل به بار بیاورد. لازم است که بتوانیم بخشی از انرژی حیاتی روزانه مان را ذخیره کنیم؛ برای شب و برای خواب دیدن. افرادی که همه انرژی حیاتی خود را در طول روز استفاده می کنند، معمولا به خاطر نداشتن انرژی و خستگی و کم انرژی بودن، همانند جسدی روی تختخواب می افتند و صبح بیدار می شوند بدون اینکه چیزی دیده باشند یا چیزی یادشان مانده باشد. گویی ساعت های خواب برایشان، همانند صفحه ای سیاه است. گویی اصلا ان ساعت ها را اصلا زندگی نکرده اند. برای فهمیدن اینکه انرژی حیاتی روزانه، در کجا مصرف می شود، لازم است که اعمال، افکار، گفتار، احساسات و عواطف و .. را مورد ارزیابی قرار دهیم. در طول روز این انرژی حیاتی با ارزش روزانه را در موقعیت های مختلفی مصرف می کنیم. به عنوان مثال:
• غیبت: یکی از موقعیت هایی که بیشترین کنترل باید در آن حوزه انجام گیرد، مربوط به غیبت از دیگران است. معمولا وقتی در جمع های خانوادگی و آشنایان هستیم، در بسیاری از اوقات، ما هم به نوعی درگیر صحبت می شویم و به ناچار غیبت می کنیم.
• دروغ: بخش دیگری از انرژی حیاتی، به دروغ گفتن و سخنان کذب و نادرست درباره دیگران اختصاص می یابد. دروغ علی الخصوص در بخش هایی که مرتبط با کار و شغل و اقتصاد است، نمود بیشتری دارد و در برخی از موقعیت ها، به قسم خوردن دروغین نیز منتهی می شود.
• مسخره کردن: مسخره، یکی دیگر از عادت های بد محفل های خصوصی و عمومی است و ممکن است لباس پوشیدن، لهجه، نوع صحبت کردن، قیافه، نژاد، راه رفتن و … را مسخره کنیم. ممکن است مسخره کردن، به یکی از عادات شخصیتی بد ما تبدیل شود و ما همیشه در محفل ها، به دنبال کسی باشیم که او را مسخره کنیم تا بخندیم و دیگران را نیز بخندانیم….
• فحش و دشنام: ممکن است در کوچه و خیابان، پاساژ، آپارتمان و … بی جهت و بدون دلیل خاصی به انسانها فحش دهیم. ممکن است، این فحش و دشنام، در بین اعضای خانواده نیز اتفاق بیفتد.
• شوخی های بی مورد و لودگی: شوخی، می تواند تبدیل به جنایت شود. اگر جلوی شوخی های نابجا و بی مورد را نگیریم، در نهایت می تواند تبدیل به دعوا و کتک کاری و یا کینه فرد مقابل نسبت به ما شود.
• مشغله های ذهنی: ذهن ما همیشه درگیر مسائل متنوع است و از یک مشغله به مشغله دیگری می رود. قرض ها، وام های بانکی، آرزوها، ترس ها، امیدها و … همیشه ذهن ما را درگیر خود می کند.
• کار فیزیکی زیاد: یکی دیگر از موقعیت هایی که در آن انرژی حیاتی بسیاری تلف می شود، کارهای سخت بدنی و فیزیکی است که می تواند شامل شغل ما یا انجام ورزش های سخت و سنگین باشد. وقتی از مرکز حرکتی بیش از حد کار می کشیم، این امر می تواند انرژی حیاتی ما را بمکد و در یک مرکز خاصی مصرف کند.
• استرس و اضطراب، دلشوره: استرس و اضطراب در مواقع مهمی همانند امتحانات، انتخاب های مهم زندگی، در هنگام شکست ها، در زمانی که منتظر اخبار مهم هستیم، در زمان بیماری های سخت نزدیکان و افراد خانواده و … سهم بزرگی از انرژی حیاتی ما را مصرف می کند.
• یاس و نامیدی و افسردگی: ممکن است مرگ یکی از عزیزان، ما را دچار یاس و نا امیدی و افسردگی کند. افسردگی و نا امیدی و یاس، انرژی حیاتی بسیاری را به هدر می دهد و هر روز، ما را بیشتر و بیشتر در خودمان فرو می برد.
• سرزنش کردن دیگران: ممکن است عادت داشته باشیم دیگران را به خاطر کارهای خوب و بدشان سرزنش کنیم. این کار هرچند برای فرد سرزنش کننده، قدرت کاذبی به ارمغان می آورد، ولی در دراز مدت، هیچ نفعی به حالمان نخواهد داشت و فقط انرژی حیاتی ما را به انجام کاری اختصاص می دهد که هیچ نفعی نه برای خودمان دارد و نه برای فرد مقابل.
• زیاد تلویزیون دیدن: تماشای در برخی اوقات از سر بی حوصلگی و بیکاری است و در درازمدت تبدیل به یک عادت بد می شود. نشستن و بیحرکت ماندن برای ساعت های متوالی، بدن فیزیکی را دچار مشکلات فراوانی می کند و مرکز ذهنی درگیر پردازش تصاویر متنوع تلویزیونی می شود.