تخم طلا
شبی از شبها، شاگردی در حال تضرع و گریه و زاری به درگاه خدا بود.
در همین حال مدتی گذشت تا آنکه استاد خود را بالای سرش دید که با تعجب و حیرت او را نظاره میکر‌د.
استاد پرسید: برای چه این همه ابراز ناراحتی و گریه و زاری میکنی؟
شاگرد گفت: برای طلب بخشش و گذشت خداوند از گناهانم و برخورداری از لطف خداوند!
استاد گفت: سوالی می‌پرسم
پاسخ ده؟
شاگرد گفت: با کمال میل، استاد.
استاد گفت: اگر مرغی را پرورش دهی، هدف تو از پرورشِ آن چیست؟
شاگرد گفت: خوب معلوم است استاد. برای آنکه از گوشت و تخم مرغ آن بهره‌مند شوم.
استاد گفت: اگر آن مرغ، برایت گریه و زاری کند، آیا از تصمیم خود، منصرف خواهی شد؟
شاگردگفت: خوب راستش نه…! نمیتوانم هدف دیگری از پرورش آن مرغ، برای خود، تصور کنم!
استاد گفت: حال اگر این مرغ، برایت تخم طلا کند چه ..؟
آیا باز هم او را خواهی کشت، تا از آن بهره‌مند گردی؟!
شاگرد گفت: نه هرگز استاد،
مطمئنا آن تخم‌مرغها، برایم مهمتر و با ارزش‌تر خواهند بود!
استاد گفت: پس تو نیز برای خداوند چنین باش!
همیشه تلاش کن تا با ارزش تر از جسم، گوشت، پوست و استخوانت گردی.
تلاش کن تا آنقدر برای انسانها، هستی و کائنات خداوند، مفید و با ارزش شوی تا مقام و لیاقت توجه و لطف و رحمت او را بدست آوری.
خداوند از تو گریه و زاری نمی‌خواهد!
او، از تو حرکت، رشد، تعالی، و با ارزش شدن را میخواهد و میپذیرد
امکان ارسال دیدگاه برای این مطلب وجود ندارد.