رهروان حقیقت

اثرات مدیتیشن یا مراقبه
۱- سکوت ژرف :

معمولا برداشت عمومی از سکوت برداشتی منفی است، خلا و نبود سر و صدا؛ این برداشت نادرست به این علت عمومیت دارد که افراد بسیار کمی سکوت حقیقی را چشیده اند؛ تمام آنچه دیگران به عنوان سکوت تجربه کرده اند فقط (( نبودن صدا )) بوده است؛ ولی سکوت پدیده ای است کاملا متفاوت که مثبت است؛ سکوت خلا نیست؛ سکوت لبریز شدن از نوایی است که تاکنون آن را نشنیده اید.

دنیای درونی شما مزه و رنگ و بوی خاص خودش را دارد و آن سکوت محض است؛ سکوتی جاودان؛ تا کنون سر و صدایی اضافی در این دنیا وجود نداشته است و تا ابد نیز در سکوت باقی خواهد ماند؛ هیچ کلمه ای قابلیت توصیف این دنیا را ندارد و فقط خود شما به آن دسترسی دارید.

هسته مرکزی وجود شما همان مرکز گردباد حوادث است؛ هر آنچه در اطراف این هسته رخ می دهد تاثیری بر آن نمی گذارد و آن همیشه در سکوت باقی می ماند؛ روزها و سالها و قرن ها و حتی زندگی ها می گذرند ولی سکوت جاودان درون شما به همان شکل اولیه دست نخورده باقی می ماند؛ همان موسیقی بدون صدا؛ همان رایحه روحانی و همان جاودانگی همیشگی.

۲- حساس تر شدن :

مدی تیشن میزان حساسیت شما را بالا می برد؛ با مدیتیشن خویشاوندی و تعلق خود را به جهان بیشتر احساس می کنید؛ این جهان از آن ماست؛ ما اینجا غریبه نیستیم؛ ما به طور غریزی به هستی تعلق داریم؛ ما بخشی از هستی هستیم؛

با مدیتیشن شما به قدری حساس می شوید که حتی یک پر علف برایتان اهمیتی فوق العاده پیدا می کند؛ با این حساسیت بالا درک خواهید کرد که این پر علف برای هستی همان اهمیت بزرگترین ستاره را دارد؛ در واقع هستی بدون این پر علف کمتر از آن چیزی است که هم اکنون هست؛ این پر کوچک علف در کل هستی کاملا منحصر به فرد است و هیچ چیز دیگر نمی تواند جای آن را بگیرد؛

این حساسیت بالا باعث آفرینش دوستی های جدید خواهد شد؛ دوستی با درختان، پرندگان، حیوانات، کوه ها، رودها و حتی ستارگان؛ با رشد عشق، زندگی انسان غنی تر خواهد شد؛ زیرا با رشد عشق دوستی رشد می کند.

۳- عشق رایحه خوش مدیتیشن :

در صورتی که عمیقا مدیتیشن کنید، دیر یا زود احساس خواهید کرد که عشقی عمیق در وجودتان شروع به جوشیدن کرده است که قبلا هرگز آن را تجربه نکرده اید؛ کیفیتی جدید در وجود شما دروازه ای جدید که شروع به گشوده شدن کرده است؛ شما تبدیل به شعله ای خواهید شد که مایلید هر چه دارید با دیگران شریک شوید.

اگر عمیقا عشق بورزید به تدریج متوجه خواهید شد که عشقتان بیشتر و بیشتر و کیفیت مدیتیشن را پیدا می کند؛ سکوتی ظریف وارد وجودتان می گردد؛ افکار مغشوشتان شروع به ناپدید شدن می کنند؛ فاصله هایی از سکوت به وجود می آیند…! و شما به ژرفای وجود خود دسترسی پیدا می کنید؛

میلیون ها زوج در این دنیا زندگی و وانمود می کنند که عاشق یکدیگر هستند؛ البته آنها فقط اینطور وانمود می کنند؛ پس چگونه می توانند حقیقتا شاد باشند؟ تمام انرژی آنها در حال هدر رفتن است؛ آنها سعی می کنند چیزی از این عشق مصنوعی به دست آورند ولی عشق مصنوعی هیچ سودی برای آنها ندارد؛ به همین علت است که احساس خستگی، یکنواختی، غرغر کردن، بهانه گرفتن و دعواهای دائمی بین عشاق چیزی عادی است!

آنها تلاش می کنند کاری غیر ممکن انجام دهند؛ زیرا می خواهند از عشق خود پدیده ای جاودان و همیشگی بسازند ولی نمی توانند؛ زیرا عشق آنها محصول ذهن است و ذهن هرگز نمی تواند محصولی جاودان داشته باشد؛

اجازه دهید مدیتیشن شما را وارد ابعاد (( بی ذهنی )) و (( بی زمانی )) کند و ناگهان متوجه خواهید شد که این بوی خوش شروع به گسترده شدن کرده است؛ تنها در این صورت عشق، جاودان و همیشگی خواهد بود و بدون قید و شرط شامل همه کس می شود؛ در این صورت عشق معطوف به شخص خاصی نخواهد بود، زیرا عشق حقیقی نمی تواند این گونه باشد؛ عشق حقیقی به صورت یک رابطه نیست، بلکه کیفیتی است که گرداگرد شما را می گیرد و هیچ کاری با شخص خاصی ندارد؛ شما شروع به عشق ورزیدن می کنید؛ زیرا شما تبدیل به عشق شده اید؛ در این صورت عشق، جاودان و همیشگی باقی خواهد ماند؛ این بوی خوش عشق گردا گرد یک بودا، یک زرتشت و یک مسیح وجود دارد…

۴- مهر و شفقت :

هنگامی که عشق شما فقط آرزویی برای داشتن دیگری نیست، هنگامی که عشق شما فقط نیاز نیست و هنگامی که عشق شما شریک بودن و سهیم شدن است، هنگامی که عشق شما نیازی به جبران و تلافی ندارد و آماده است تا فقط ببخشد، ببخشد تا لذتی که در بخشیدن وجود دارد را بچشد، در این صورت مدی تیشن را به آن اضافه کنید و بوی خوشی که محصول طبیعی آن است همه جا را فرا خواهد گرفت؛ این مهر و شفقت است و مهر و شفقت والاترین پدیده ای است که در هستی وجود دارد؛ روابط جنسی در مرحله حیوانی قرار دارند، عشق در مرحله انسانی است و مهر و شفقت کاملا روحانی است؛ روابط جنسی در لایه فیزیکی اتفاق می افتد، عشق در لایه روان و مهر و شفقت در لایه معنویت روی می دهد؛

۵- شادی پایدار و بی دلیل :

ناگهان بدون هیچ دلیلی احساس شادی خاص می کنید؛ در زندگی همیشه علتی برای شادی انسان وجود دارد؛ شما پولی را که به آن احتیاج داشته اید به دست آورده اید و به خاطر آن احساس شادی می کنید، یا خانه ای زیبا خریده اید و خوشحال هستید، ولی این شادی ها خیلی پایدار نیستند؛ آنها موقتی و گذرا می باشند و نمی توانند برای مدتی طولانی دوام داشته باشند؛

در صورتی که شادی شما به علت چیزی به وجود آمده باشد، دیر یا زود ناپدید خواهد شد؛ این شادی ماندگار نیست و هنگامی که از بین برود شما را در غم و اندوه باقی می گذارد؛ ولی نوع کاملا متفاوتی از شادی وجود دارد که بدون هیچ دلیلی ناگهان ان را احساس می کنید؛ هرگز دلیل آن را پیدا نمی کنید و اگر کسی از شما سوال کند : چرا اینقدر شاد هستید ؟ نمی توانید پاسخی به او بدهید؛

من نمی توانم بگویم چرا شاد هستم؛ هیچ دلیلی وجود ندارد؛ خیلی ساده، همین است که هست؛ همچنین هیچ لطمه ای به این شادی وارد نمی شود؛ هر چه اتفاق بیفتد این شادی ادامه خواهد داشت؛ این شادی همیشه در شما وجود دارد؛ شما ممکن است جوان یا پیر باشید ولی شادی همیشه هست؛ هنگامی که شما شادی ای را کشف کنید که همیشه پایدار باقی بماند، یعنی اگر شرایط تغییر کند و همچنان دست نخورده باقی بماند، به اشراق یا « بودا شدن » نزدیک شده اید؛

۶- تنهایی :

تنهایی شادی ای است که شما فضای خودتان را دارید و واقعا خودتان هستید؛ مدیتیشن یعنی شاد بودن وقتی که تنها هستید؛ وقتی انسان این توانایی را پیدا کرد دیگر برای شاد بودن به کسی یا چیزی یا شرایطی وابسته نخواهد بود؛ این شادی به روز و شب و جوانی و پیری، سلامتی یا بیماری ربطی نداشته و حتی پس از مرگ هم وجود خواهد داشت چرا که این شادی به دنیای بیرونی وابسته نیست و از درون شما می جوشد؛ در سفر مدیتیشن شما تنها هستید و حتی عزیزترین فرد در زندگی نمی تواند با شما همسفر شود؛ شما در این حالت هیچ ارتباطی با دنیای بیرون نداشته و فقط به سکوت درون توجه خواهید داشت؛ سکوتی که مثل آواز یک پرنده زیباست